Έχουμε ρίξει ό,τι έχουμε, τα πάντα
ενάντια σε αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση
μα αυτή εξακολουθεί να επιμένει,
σαν λεκές που δε σβήνει
σαν σκιά που κυνηγάει το σώμα
Έχουμε πάρει χάπια, έχουμε δει θεραπευτές
ασκηθήκαμε, διαλογιστήκατε
μας σαπίσαν στο ξύλο, μας κόπηκε η αναπνοή
μιλησαμε με φίλους και συγγενείς
αποκτήσαμε κατοικίδια.
Ρίξαμε τα πάντα ενάντια σε αυτό το πράγμα
κλείσαμε τα παράθυρα μας, ανοίξαμε τα κρεβάτια μας
το ένα τυχαίο, προβληματικό μα έστω
ενδιαφέρον άτομο
αντικαθίσταται από το επόμενο
ψυχικά άρρωστο μα έστω
όχι εντελώς βαρετό, που κι αυτό
ψάχνει κάποιον, κάποια, κάτι
οτιδήποτε χρειαστεί
για να μην σκέφτεσαι την κατάσταση.
δοκιμάσαμε χημικά
δοκιμάσαμε φάρμακα
φάρμακα με συνταγή, τα πήραμε
βιαστικά
σα να ήταν το τελευταίο μουνί στη γη
τα πήραμε χωρίς συνταγή
σε χάπια, σκόνη, κρυστάλους
βράχια και mp3
wav, youtube
erowid, psychonautwiki
τα πήραμε με ντροπή
κι ας συνηθίζαμε
να είμαστε κόκκινοι
μόνο στα πολιτικά
τα πήραμε σε Flac
τα ανοίξαμε με VLC
ή οποιοδήποτε
τρόπο αναπαραγωγής
τα πήραμε
χωρίς το παραμικρό σημάδι ντροπής
γιατί πλέον δεν είχαμε ντροπές
και αρνητικά συναισθήματα
τα πετάξαμε όλα
με αντάλλαγμα αυτό το μούδιασμα
αυτή την υφέρπουσα αδιαθεσία
προσπαθήσαμε να της ξεφύγουμε
μα παραμένει εδώ
ως μια συνεχή υπενθύμιση προς εμάς.
Ίσως να υπάρχει κάποια λύση, μα
προσοχη
μπορεί να σε σκοτώσει αν την ψάξεις στα σοβαρά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου