Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πρετεντ (<- δουλειά και σπουδές)




> ας προσποιηθούμε ότι δε συνέβη ποτέ

και θυμήσου

αυτό δεν είναι μια άσκηση
στη δημιουργική γραφή
ή την ερωτική ποίηση
αυτό είναι μια προπόνηση
για τον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο – που θα συμβεί
σαν αστείο, σαν πουκάμισο
σαν παιχνίδι βολών
για ιππο-λογιστή

που κυκλοφόρησε στα 90ς

ας προσποιηθούμε: ξέρουν καλά
αυτοί που μαζεύουν τα όπλα
κάτω απ' τις κεντρικές λεωφόρους της Ιερουσαλήμ: το μόνο μας καταφύγιο τελικά είναι τα σκουλήκια στο χώμα
γιατί να μη φτιάξουμε μια θρησκεία γύρω από αυτά;
μα αυτό δεν είναι μια άσκηση στην ποίηση
θυμάμαι καλά
τις τετράγωνες ωμελέτες και
τις άθλιες ερωτικές περιπέτειες και
εμένα να καθοδηγώ ένα μουλάρι
φορώντας χακί και βαδίζοντας
ένα στενό συνοριακό πέρασμα.

Ας προσποιηθούμε: η μια πλευρά θα πάψει να μιλάει
για αυτοκτονίες και συνωμοσίες
της παγκόσμιας κυβέρνησης
η άλλη θα σωπάσει για τους πράκτορες, τις επιχορηγήσεις
το ακανθώδες ζήτημα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού
και το πως γεμίζει ένα πιάτο με φαγητό. Ας προσποιηθούμε

θα μιλάμε πλέον για έναν κόσμο χωρίς θεό, χωρίς πολιτική, χωρίς έρωτα
θα υπάρχουν μόνο φεστιβάλ,
γκρίνια για τους φίλους που παντρεύονται
και οι νηφάλιοι ποιητές
της αστικής τάξης
θα ψελίζουν στίχους για τη χρήση ναρκωτικών
στην πρωτεύουσα, για να παχαίνει
απ' τη βλακεία τους 
η αριστερή ποίηση
των ημερών.

 Ας προσποιηθούμε:

δεν την ξέρω
δεν με ξέρει
κι αν είχαμε μιλήσει ποτέ
ήταν για σπουδές
κι εργασιακές προοπτικές.




 
 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί

  Θα μπορούσε να συμβεί μια μέρα ακόμα και σε εμάς, θα μπορούσε ο ουρανός να ξυπνήσει επιτέλους ροζ, οι ακρίδες  να μας τσιμπούν ερωτικά:  και τα μυστήρια της εκκλησίας να είναι πλέον κατανοητά. Θα μπορούσε να συμβεί {θα σβήνουμε τα τσιγάρα μας πάνω στις σελίδες των αγαπημένων μας βιβλίων}-{θα ξεκινήσουμε διαλογισμό}- {θα αγκαλιάσουμε στοργικά τους περίεργους, πιο συνωμότες  και παράξενους απ' } τους αδερφούς μας  και ταπεινά θα τους => οδηγήσουμε στο άσυλο.  Όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν, κι άλλα ακόμα / πιο / σπουδαία: ένας σκοπευτικός σύλλογος, μια θεραπεία για τον Καρκίνο  του τραχήλου της μήτρας, η εκλογή ενός κεντροδεξιού κόμματος, η συμβούλη μιας αγαπημένης φίλης και το δροσερό φίλημα ενός αγοριού,  κάπου στις άκρες του πράσινου κάμπου.  Όλα αυτά μπορούν να συμβούν κι είναι πιθανό να συμβούν πράγματι σε κάποια επόμενη χρονική στροφή, όπως παρατηρείς ευγενικέ μου άνθρωπε τίποτα από αυτά δεν είναι τρομερό, το μόνο τρομερό είναι, να, αυτός ο απέραντος κόσμος κατοικημένος
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Χοιρινή (fate)

  Έχουμε ρίξει ό,τι έχουμε, τα πάντα ενάντια σε αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση μα αυτή εξακολουθεί να επιμένει, σαν λεκές που δε σβήνει σαν σκιά που κυνηγάει το σώμα Έχουμε πάρει χάπια, έχουμε δει θεραπευτές ασκηθήκαμε, διαλογιστήκατε μας σαπίσαν στο ξύλο, μας κόπηκε η αναπνοή μιλησαμε με φίλους και συγγενείς αποκτήσαμε κατοικίδια. Ρίξαμε τα πάντα ενάντια σε αυτό το πράγμα κλείσαμε τα παράθυρα μας, ανοίξαμε τα κρεβάτια μας το ένα τυχαίο, προβληματικό μα έστω ενδιαφέρον άτομο αντικαθίσταται από το επόμενο ψυχικά άρρωστο μα έστω όχι εντελώς βαρετό, που κι αυτό ψάχνει κάποιον, κάποια, κάτι οτιδήποτε χρειαστεί για να μην σκέφτεσαι την κατάσταση. δοκιμάσαμε χημικά δοκιμάσαμε φάρμακα φάρμακα με συνταγή, τα πήραμε βιαστικά σα να ήταν το τελευταίο μουνί στη γη τα πήραμε χωρίς συνταγή σε χάπια, σκόνη, κρυστάλους βράχια και mp3 wav, youtube erowid, psychonautwiki τα πήραμε με ντροπή κι ας συνηθίζαμε να είμαστε κόκκινοι μόνο στα πολιτικά τα πήραμε σε Flac τα ανοίξαμε με VLC ή οποιοδήποτε τρόπο α
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

κα(r)γώ

κ α τ παράπολύ αργά λ α β α πως το φυσιολογικό είναι μια βιολογική επανάσταση της σάρκας έναντια σε ό,τι βρίσκεται μακριά της:  καταλάβαινα πάντα αργά τα πράγματα διότι υπήρξα νοητικά καθυστερημένη, ανάπηρη μία παλιάτσος της διαδικτιακής διασποράς:  κι όμως εσύ εσύ άντεξες και διέσχισες συνωμοτικά το σκοτάδι για να κουβαλήσεις λάδι, γιαούρτι και εισητήρια. Ορκίστηκες: καθώς τα έδινες πως αυτά είναι μόνο η αρχή κι ότι πρέπει να φανταστούμε να ανατινάσεται η εθνική οδός στη θέση του γιαουρτιού.   κ   α   τ παράπολύ αργά   λ   α   β   α μου έλεγες: “επιθυμώ άρα υπάρχω”, εγώ πάλι έβλεπα να ποτίζεται ένα λουλούδι και ονειρευόμουν να ξαποστάσω το κεφάλι μου πάνω στη στάχτη του κόσμου/κι ήταν αλήθεια: πως υπήρξα νοητικά καθυστερημένη κι ανάπηρη, όμως τι σημασία έχει αυτό όταν μου πάνε τόσο πολύ τα καρώ πουκάμισα.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα